انگشتر طلا زنانه در هر انگشت به چه معناست؟

انگشتر طلا زنانه در هر انگشت به چه معناست؟

انگشتر طلا یا حلقه بیش از شش هزار سال قدمت دارد و در اغلب فرهنگ‌ها و تمدن‌های بزرگ بشری حضور داشته است. انگشتر علاوه بر کاربرد زینتی و تزئینی در گذشته به‌عنوان نماد علمی و اعتقادی هم شناخته شده است. اصلی‌ترین کاربرد حلقه که از دوران باستان تاکنون ادامه دارد ابراز عشق و علاقه، نامزدی و ازدواج است.

پوشیدن انگشتر در هر انگشت به چه معناست؟

پوشیدن انگشتر طلا زنانه در هر یک از انگشتان دست در هر فرهنگ یا نقطه‌ای از جهان معنای متفاوتی دارد. در ادامه به معنی انگشتر طلا در هر انگشت خواهیم پرداخت.

انگشت حلقه یا چهارم دست

انگشت حلقه یا انگشت چهارم همان‌طور که از نامش پیداست مخصوص پوشیدن حلقه نامزدی یا ازدواج است. داشتن حلقه در این انگشت، نشانه نامزدی یا ازدواج است.

این انگشت نمادی از عشق، زیبایی و روابط عاشقانه است. به‌طور سنتی و از زمان مصر باستان انگشتر حلقه روی انگشت چهارم دست چپ پوشیده شده و نشانه عشق ابدی است.

امروزه بسیاری از کشورهای شمال و مرکز اروپا حلقه ازدواج را در درست راست می‌پوشند. کشورهایی مثل نروژ، اتریش، دانمارک، لهستان، بلژیک، آلمان، روسیه، لتونی، بلغارستان و اوکراین ازجمله آن‌ها هستند.

جالب است بدانید در کشورهای غربی حلقه نامزدی هم در درست چپ قرار دارد. کشورهای اروپایی هم حلقه نامزدی را در دست چپ می‌پوشند و بعد از ازدواج حلقه را به دست راست منتقل می‌کنند.

طبق توصیه‌های اسلامی و احادیث مؤمنان بهتر است انگشتر را در دست راست بپوشند. مسیحیان ارتدکس نیز حلقه را در درست راست می‌اندازند.

انگشتر در شست دست

یونانیان باستان معتقد بودند پوشیدن انگشتر روی انگشت شست نمادی از قدرت و مردانگی است. به‌طور سنتی و از قدیم پوشیدن انگشتر روی شست نشانی از قدرت، ثروت و موقعیت اجتماعی فرد بوده است. البته امروزه پوشیدن انگشتر روی انگشت شست دیگر معنای قدیم را نداشته و تنها تبعیت از مد روز است.

پوشیدن انگشتر روی انگشت اشاره

پوشیدن انگشتر روی انگشت اشاره نشانی از اعتمادبه‌نفس، عزت‌نفس و قدرت رهبری است. این انگشت غالب‌ترین انگشت دست بوده و نماد قدرت یا اقتدار است. اگر دوست دارید انگشتر شما بیشتر جلوه کند و دیده شود آن را روی انگشت اشاره بیندازید. در گذشته‌های دور نیز مردان قدرتمند و صاحب نفوذ اغلب روی انگشت اشاره خود انگشتر داشتند.

پوشیدن انگشتر در انگشت میانی

پوشیدن انگشتر در انگشت وسط نشانی از زیبایی و مسؤولیت پذیری است. افراد کمی در این انگشت انگشتر دارند. حلقه‌هایی که در این انگشت سوار می‌شوند بسیار بزرگ و قابل‌توجه بوده و نماد قدرت، تعادل و ثبات هستند. این انگشت بزرگ‌ترین انگشت دست است. حلقه‌هایی که روی این انگشت بسته می‌شوند اغلب گیر کرده و آسیب می‌بینند.

پوشیدن انگشتر روی انگشت کوچک

پوشیدن انگشت روی انگشت کوچک اغلب در بین آقایان مرسوم است. در برخی فرهنگ‌ها آقایان انگشتر روی انگشت کوچک دست چپ می‌پوشند که نشانی از موقعیت و اهمیت خانواده است.

به‌هرحال باید انگشتی را برای انگشتر خود انتخاب کنید که به‌خوبی نما و زیبایی آن را نشان دهد.

تاریخچه انگشتر

در دوران مصر باستان از حلقه‌های بافتنی یا چرمی برای نامزدی استفاده می‌شد… پادشان در زمان‌های قدیم از انگشتر مخصوص خود برای مهروموم نامه‌ها و مکاتبات رسمی استفاده می‌کردند. هر پادشاه یا حاکم مهر خود را روی انگشتر مخصوص حک کرده و از آن برای مهر کردن نامه‌ها استفاده می‌کرد.

یادبود دوستی، احترام به مردگان و طلسم کردن افراد برای محافظت از آن‌ها از دیگر کاربردهای انگشتر در زمان‌های گذشته و باستان بوده است.

حلقه و انگشتر همچنین به‌عنوان نمادی از قدرت و ثروت مورداستفاده قرار گرفته‌اند. با بررسی تاریخ انگشتر می‌توان به بینش عمیقی نسبت به فرهنگ‌های مختلف و تاریخچه ساخت جواهرات از گذشته تا به امروز رسید.

انگشترهای باستانی و کلاسیک

در زمان مصر باستان افراد حلقه‌هایی را می‌پوشیدند که از انواع سنگ‌های تزئینی مثل لاجورد، آمیتیس، کریستال سنگی و فیروزه تراشیده شده و به‌سادگی با سیمی از طلا یا نقره رزوه می‌شد. در دوره‌های بعدی زرگران مصری حلقه‌های رکابی شکل را با نماد کارتوش سلطنتی درست می‌کردند. این حلقه‌ها نماد قدرت و رتبه سلطنتی افراد و وسیله‌ای برای تائید اسناد و نامه‌ها بود.

مصریان باستان علاوه بر کاربردهای گفته‌شده از این حلقه‌ها برای مراسم مذهبی و دور کردن طلسم استفاده می‌کردند.

انگشتر در فرهنگ رومیان و یونانی‌ها

یونانیان و رومیان باستان نیز برای مقاصد مختلف و تزئینی از انگشتر طلا استفاده می‌کردند. تصاویری از اساطیر یا طبیعت روی انگشترهای دوران یونان حکاکی می‌شد. این حلقه‌ها علاوه بر جنبه زیبایی بسیار کمیاب بوده و خاصیت طلسم پذیری داشتند.

در روم باستان اولین حلقه‌های از آهن ساخته‌شده و به‌عنوان مهر استفاده می‌شدند. حق پوشیدن انگشتر طلا فقط به سناتورها داده شده بود. به‌تدریج همه مردم اجازه استفاده از حلقه طلا را به دست آوردند. افراد ثروتمند و بانفوذ حلقه‌های گران‌قیمتی با تزئینات جواهرات کمیاب و گران‌قیمت داشتند. در قرن اول بعد از میلاد استفاده هم‌زمان از چندین انگشتر در بین مردم باب شد.

یونانیان از حلقه‌ به‌عنوان نشانه‌ی محبت و عشق استفاده می‌کردند و نمادهایی مانند تصویر آفرودیت یا الهه‌های یونانی را روی آن حکاکی می‌کردند. اعتقاد بر این است که رسم تعویض حلقه به‌عنوان نشانه نامزدی از فرهنگ رومیان سرچشمه گرفته است.

در دوران باستان اعتقاد داشتند که انگشت چهارم رگی دارد که به‌طور مستقیم وارد قلب می‌شود. امروزه می‌دانیم که این موضع درست نیست اما رسم پوشیدن حلقه در انگشت چهارم دست چپ هنوز باقی‌مانده است.

انگشتر در دوران رنسانس

صنعت طلا سازی در دوران رنسانس پیشرفت زیادی کرد. طلاسازان از تکنیک‌های پیچیده‌ای برای ساخت انگشتر استفاده کردند و آن را با هنر مجسمه‌سازی و نقاشی ترکیب کردند. در نتیجه حلقه‌های به‌جامانده از آن دوران بیشتر دارای طرح‌های پیچیده با نقوش خاص هستند.

حلقه‌های زمان رنسانس در کنار تزئینات بیشتر، ابتکارات جالبی هم داشتند. آن‌ها روی انگشتر محفظه‌های کوچک لولا داری می‌ساختند که قابل باز و بسته شدن بود. در این محفظه اشیا بسیار ریز یا عطر قرار می‌گرفت. افراد ثروتمند و طبقات بالای جامعه انگشترهایی با سنگ‌های رنگی استفاده می‌کردند. جواهرات زمرد، یاقوت کبود و یاقوت سنگ‌های پرکاربرد آن زمان بودند.

در زمان رنسانس انگشترها روی انگشت‌های مختلف و در هر انگشت چندین انگشتر استفاده می‌شد. لباس‌های این دوران آستین‌های بالشتک دار بزرگ و یقه‌های مفصلی داشتند و همین مسئله استفاده از گردنبند را برای اشراف و ثروتمندان سخت و محدود می‌کرد. همین مسئله باعث شد استفاده از چندین حلقه در بین مردم مرسوم شود زیرا می‌توانستند انگشترها را آزادانه بپوشند.

حلقه‌های نشان یا نامزدی در دوران رنسانس نیز رایج بوده و اغلب پرتره فرمانروایان اروپایی مثل هنری هشتم را داشتند. حلقه‌های مهر هرالدیک به‌نوعی میراث خانوادگی محسوب شده و به دلیل کاربرد اداری آن‌ها چندان هنرمندانه ساخته نمی‌شدند.

تاریخ انگشتر در قرن هفدهم

در قرن هفدهم تأکید طلاسازان بیشتر بر استفاده از سنگ‌های قیمتی بود. تکنیک مربوط به ساخت انگشتر و تراش سنگ‌ها پیشرفت زیادی داشت. سنگ‌های قیمتی و تزئینی به زیبایی هرچه‌تمام‌تر برش خورده و روی انگشتر سوار می‌شدند. در این دوران انگشترهای طلا بیشتر از سنگ‌های قیمتی و انگشترهای نقره از الماس استفاده می‌کردند.

 در دهه ۱۶۰۰ میلادی مرگ‌ومیرهای گسترده بر اثر جنگ، قحطی، طاعون و فقر اتفاق می‌افتاد. این مسئله باعث گسترش استفاده از حلقه‌های یادگاری در بین مردم شد. این حلقه‌ها که به آن حلقه مرگ هم گفته می‌شد در سبک‌ها و مدل‌های مختلفی ساخته می‌شدند.

برخی از این حلقه‌های برجسته و قفل‌دار بودند و نشانی از استخوان، جمجمه و سن متوفی روی آن حک می‌شد.

اولین حلقه نامزدی الماس

در تمدن‌های گذشته و ۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح حلقه نامزدی نشانی از مالکیت بود. قرن‌ها بعد حلقه نامزدی به‌عنوان نمادی از عشق ابدی و تعهد شناخته شد. در سال ۱۴۷۷ برای اولین بار حلقه نامزدی الماس ساخته شد.

آرشیدوک، ماکسیمیلیان اتریش برای نامزد خود مریم بورگوندی یک حلقه نامزدی الماس سفارش داد. این کار باعث شد خیلی زود حلقه نامزدی الماس بین اشراف و ثروتمندان و بعدها در بین مردم رواج پیدا کند.

در حال حاضر مدل‌های متنوعی از برش، رنگ و شکل الماس وجود دارد. عروس خانم‌ها این امکان را دارند حلقه‌ای را سفارش دهند که نشان‌دهنده شخصیت منحصربه‌فرد آن‌ها باشد.

بهترین فلز برای ساختن انگشتر و حلقه ازدواج کدام است؟

حلقه و انگشتر طلای زرد محبوب‌ترین انگشتر از گذشته تا به امروز بوده است و پیش‌بینی می‌شود طلا هنوز هم بهترین فلز برای ساخت انگشتر و حلقه ازدواج باشد. حلقه‌های ازدواج پلاتین و طلای سفید هم در بین زوج‌های جوان رواج زیادی پیدا کرده است. این افراد اغلب به دنبال جایگزینی مناسب برای طلای زرد سنتی هستند.

رنگ رزگلد نیز طرفداران زیادی دارد. افرادی که به دنبال حلقه طلا با رنگ جدید هستند می‌توانند این رنگ زیبا را انتخاب کنند. فلز نقره طرفداران کمی دارد. یکی از دلایل آن نرم بودن بیش از حد و کدر شدن آن به‌مرورزمان است.